wszyscy znają mojego chłopaka z widzenia
znają jego prawdziwy głos
wszyscy oprócz mnie
wszyscy ściskają mu rękę na powitanie
albo jego całego ściskają
wszyscy oprócz mnie
wszyscy wychodzą z nim na miasto
przeżywają przygody
wszyscy oprócz mnie
wszyscy mogą liczyć na to że otrze ich łzy
potrzyma za rękę w chwilach smutku
wszyscy oprócz mnie
a ja tulę policzek do rozgrzanego ekranu telefonu
Kiedy zaczęłam pisać, nie byłam w stanie przestać.
Tak jak słońce nigdy nie znika całkiem, tak pomysły w mojej głowie odradzają się ciągle na nowo! Chcę dzielić się sztuką, bo czyż nie jest to najlepsze, co mamy?